Vijftien jaar geleden ontsproot een uniek idee uit mijn hart, en zo begon mijn reis met “Urntobe,” een bijzonder kunstproject dat mensen de mogelijkheid bood om gezamenlijk bij mij te komen voor een herdenkingsurn voor hun overleden dierbaren. Als een van de pioniers van dit concept in Nederland, werd ik getuige van ontroerende verhalen en bijzondere momenten die de diepste emoties van mensen omarmden.
Met kerst in het vooruitzicht koesterde ik het idee om enkele van deze verhalen te delen, in harmonie met de nabestaanden. Elk verhaal is een weefsel van emoties, geweven met de delicate draden van herinneringen en liefde. Het allereerste verhaal dat ik wil delen, dateert van jaren terug en kwam voort uit het hart van een moeder die haar zoon vier jaar eerder had verloren.De urn die zij wenste, moest iets bijzonders zijn. Ze verlangde naar de aanwezigheid van haar zoon in de hemel, vertegenwoordigd door de maan en sterren op de deksel van de urn.
De workshop waarin we dit creëerden, was doordrenkt van een serene sfeer, ondanks de zwaarte van het onderwerp. We spraken niet veel over de overleden zoon, maar de verbondenheid tussen de deelnemers was voelbaar.In de stilte van het creëren vonden ze steun bij elkaar, een gedeeld begrip dat woorden soms overbodig maakt. Samen zagen we de urn vorm krijgen, voelden we de warmte van het stoken, en de zorg waarmee ze deze creëerden. Schoonmaken werd niet alleen een fysieke handeling, maar ook een symbolische reiniging van rouw en verdriet.
Toen de workshop ten einde liep, zag ik hen vertrekken met een voldaan gevoel. De urn, als een kunstwerk doordrenkt met betekenis, was nu een thuis voor een sterretje in de hemel, een tastbare herinnering aan de liefde die nooit verdwijnt. Elk verhaal is een bewijs van veerkracht, van de kracht van kunst en samenzijn in het aangezicht van verlies.
En zo gaan de jaren voorbij, met elk nieuw verhaal dat ik mag delen, blijf ik getuige van de kracht van mensen om door kunst verbonden te blijven met hun geliefden, zelfs wanneer die geliefden niet meer fysiek aanwezig zijn. En terwijl ik terugkijk op deze afgelopen 15 jaar, koester ik de vele verhalen die zijn ontstaan, als een kostbare collectie van liefde, herinneringen en kunstzinnige expressie.
Recente reacties