Hij zong de sterren van de hemel, maar onlangs zijn laatste lied. Hij kon de juiste toon niet vinden in zijn leven.Met dit verhaal namen zijn ouders enige weken geleden plaats aan mijn keukentafel. Bij het maken van de afspraak werd ik op de hoogte gesteld dat het hun zoon betrof. En aan de stem te horen dacht ik “ dat moet vast een jong iemand zijn”. Ik heb zelf ook twee zonen, en een dochter. En als moeder bekruipt je dan direct een heel naar gevoel.Toen ze bij mij binnen stapten kwam het gevoel nog extra hard “ binnen” , want ik kende de moeder van vroeger, van volleybal. Deze gegevens maakten de opdracht moeilijker, zwaarder, en intens. Naast de moeilijkheidsgraad van het werk. Maar wat ben ik blij dat ze het vertrouwen in mij hadden en dat de urn in de vorm van een muzieknoot zo gewaardeerd word. Hij krijgt straks een plaats naast zijn foto in de kast. Doe voorzichtig met stofzuigen zei ik nog toen ze wegreden. Het is vast mijn generatie dacht ik nog, die de kast niet stoft maar zuigt. Nog een gemeenschappelijkheid tussen twee moeders.
Recente reacties