iedere urn die ik maak is uniek, net als een mensenleven. Alle verhalen van de nabestaanden zijn intens en bijzonder en dat is mijn uitgangspunt in mijn werk. Het is niet altijd makkelijk , maar deze opdracht was echt lastig. Het zeer verdrietige nieuws was dat de urn die ik 7 jaar geleden voor de as van deze meneer mocht maken, stuk was gegaan. Wegens grondboringen in de straat en daardoor trillingen was het misgegaan.

Dat is heel verdrietig, dat kun je je vast voorstellen. En daar kwam de vraag: : kun je eenzelfde maken.Raku processen sieren juist dat ieder werk wat je stookt , uniek en bijzonder is. Daarom werd ik 17 jaar geleden verliefd op deze techniek. Dit exact namaken en dan ook nog met een koperoxide glazuur is lastig.

Gister heb ik de urn gestookt en het filmpje gestuurd naar Mevrouw. Ze was heel erg, intens blij. Mijn missie is geslaagd.