MAM en PAP
Vier jaar geleden vroeg een dierbare vriendin mij een urn te maken voor een gedeelte van de as van haar MAM. Toen de urn klaar was vonden haar vader en haar zus dat mooi en daarna maakte ik ook voor hen naar hun persoonlijke wens een zelfde vorm. Alleen bij haar vader werd het de naam van zijn vrouw die op de deksel kwam te staan.
Helaas hebben ze veel te vroeg ook onlangs afscheid moeten nemen van hun lieve vader die mijn man en ik de laatste jaren ook heel goed hebben leren kennen. En dat valt heel erg zwaar. Terwijl mijn vriendin en haar zus het ouderlijk huis leeg halen, maak ik nu twee nieuwe urnen, voor PAP. En ik ben zo dankbaar dat ik dat mag doen .
Om ze zo mooi mogelijk passend te maken voor als ze straks naast elkaar staan, zijn de urnen van MAM hier bij mij in mijn atelier, in het zonnetje. En dat geeft mij een speciaal gevoel Het brengt daardoor ook het missen en verdriet van mijn vriendin heel dichtbij.
Er staat bij ons thuis nog wat anders in het zonnetje. Er staat bij ons een Ent van een Ginkgo Biloba vanaf de dag van de uitvaart de vader van onze vriendin. En met nog nooit zoveel liefde werd een plant bij ons thuis verzorgd door mijn man. (ik zelf dwaal te vaak rond in mijn denken om deze taak zorgvuldig uit te voeren ). Hij verhuist van raam naar raam om zoveel mogelijk zon op te vangen en heeft altijd “ vochtige voetjes”.
Voor de levens die niet meer zijn gaven we een nieuw leven terug, ter nagedachtenis, als troost. Een levensboom. We hebben er het volste vertrouwen in . Maar pas als hij echt groot genoeg is gaat …. verhuizen naar de tuin van onze vriendin.
Wordt vervolgd.
Recente reacties