Voor sommige mensen is het verlies van een huisdier net zo intens als het verlies van een kind . Misschien kun je je dan voorstellen hoe het is als je in twee maanden tijd drie van je lieve viervoeters moet verliezen. Ik heb voor S en haar drie poezenkinderen daarom een kaarsje aangestoken.
Lees verder:
Een aantal jaren gelden mocht ik de eerste urn maken . Het was een opdracht die ik kreeg en het ontwerp hadden we samen uitgewerkt. Twee maanden geleden kreeg ik opnieuw een opdracht. Deze keer had S helemaal zelf bedacht hoe het moest gaan worden. De poes had bepaalde vlekken en na wat proeven in mijn atelier had ik die kleur exact gemaakt.Het urntje moest precies de vlekken bevatten van de vacht van Cita. Op de deksel kwam een zwart poezenkopje waarvan ze de mal bij mij had gezien. Ik had hiervan al eens eerder een urn gemaakt voor een andere poes. Na twee weken toen ze de urn kwam halen vertelde ze dat juist die middag ze ook nog een ander poezenkind had moeten laten gaan. Ze had ook hiervoor een eigen ontwerp bedacht. Dus ging ik weer aan de slag om een mooi eigen laatste huisje te maken. Deze poes sliep altijd buiten op het gras. Dus wilde S graag een klein poesje op de deksel slapend in het gras. En ook deze urn werd gehaald en door haar en zelf thuis met de as gevuld.
Maar toen kwam het bericht van nr drie , binnen een week. Onvoorstelbaar. S wist wel dat de poezen een en ander mankeerde , maar eigenlijk ging het juist met deze laatste al heel lang wonderwel goed. En zo had ze in twee maanden tijd drie poezen verloren. Het laatste ontwerp was dus voor Sam. Sam ging er altijd bij de voordeur uit en via de achterdeur er weer in. Hoe passend de urn waarbij de poezenpootjes rondom het huisje lopen. Naar een foto van zijn pootje is een afdruk op de urn gemaakt.
Ik ben dankbaar dat ik betekenisvol heb kunnen zijn en voor alle drie een passend urntje heb mogen maken.
Voor info www.urntobe.nl
Recente reacties